Deli Diyorlar Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

Deli diyorlar şimdilerde hep bana,
Oysa ne kadar masumdu ki geçmişimdeki yıllar.
Secdede kalmış oysaki son dualar.
Bir gün batımında çöreklendi bitmeyen yalnızlığım
Boş duvarlar şimdi isyan çığlıklarıyla boyalı
Sevda deyince boynum bükülüyor birden,
Deli diyorlar şimdilerde bana.
Bilmezler çileyle çintilen yılları
Duymazlar içimdeki isyan fırtınalarını
Elimde bir karanlık sarılı mendil
Deli diyorlar bana, delirdim belki, kim bilir?
Yasemenler kokmadı benim dikenli bahçelerimde
Gördüğüm düşler bile düşman kesilir hep tenimde
Deliliğe vuruyorum kendimi baştan sona
Oysa ne tedavisiz yaralar var yüreğimde.
Sigara dumanlarıyla kayboldu benliğim
Her kendime gelişim ayrı bir çığlık oldu.
Sarılacak ne ana, ne baba, ne de yâr
Pusulasız geçen onca zalim yıllar.
Yeter diyorum yeter artık bu acılar;
Tecavüz sahneleri dalgalanan allı pullu parçalarda
Ne yağmurlar yağarsa yağsın, temizlenmez sancılar.
Deli diyorlar şimdilerde bana;
Bilmezler ki yıllardır ne fırtınalar kopar
Sığınacak ne ata, ne de yâr.
Her gülüşte bilmezler ki;
Yıllar içimde ne matemler tutar.....