Deli Divaneye Tuttum Şiiri - Ozan Efe

ne dese yaparsını uy
ölümle dirim arasına
sağuları sunar hasına
bozlağında acıyı duy

isteyin çalıya koyun
canımı canına sökün
sıcak sularına dökün
çaltılıktan yeri oyun

tende değil kişiliğim
yarında kalmadı anı
çözüldükçe acır canı
sende kalan deliliğim

varlığına mı yokluğum
bakışındadır gülüşü
yakışında dökülüşü
yarlığına mı çokluğum

kendimde bile değilim
sevincimde bölünmedi
kıvancımda gülünmedi
bendimde çile meğilim

yüreğime yağ bağladı
benliğimi de unuttum
deli divaneye tuttum
yaktı yandırdı dağladı

ozan efem çatlayınca
aklıma karlı karmaşa
saklıma arlı sarmaşa
eşiğin denk atlayınca
241211denizli