Kuşu dala konuyor
Elden ala yanıyor
Divane bakışında
Beni deli sanıyor
.
Name saldı dikmene
Tuzluçayır çekmene
Deli divane koşar
Ankaralı seğmene
.
Deli bulmuş bir deli
Baka duru kırk deli
Divaneyim der gezer
Yakalasan kırk deli
.
Dudağımda acıklı
Boğazımda gıcıklı
Divanenin gününde
Deli bozuk cıncıklı
.
Gömleğindeki delik
Deliğinden bir ilik
Divane gezer duysun
Gelir geçer delilik
.
Ozan efem doluca
Kuşu konar alıca
Divane çile dolmuş
Yar mi sever delice
Kayıt Tarihi : 11.6.2011 05:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/11/deli-divane-maniler-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!