Deli Divane Gönlüm Şiiri - Şenol Şener

Aklı sen olmayanı, yüreğinde taşırsın
Yaslansan ardına eyy, deli divane gönlüm
Aranıp durursun hep, belaları kaşırsın
Uslansan diyorum eyy, deli divane gönlüm

Rüzgar gülleri gibi, her dem boşa dönersin
Bilinmez ki nerdesin, ne alemde sönersin
Olmayacak işleri, hep yoklayıp denersin
Paslansan diyorum eyy, deli divane gönlüm

Kafandan ne geçiyor, gene neler kuruyon
Başına neler geldi, niye kendin yoruyon
Boş teneke gibi hep, böyle ötüp duruyon
Seslensen sükuta eyy, deli divane gönlüm

Yeter artık diyerek, silkinip ayağa kalk
Söndür o ateşini, us meşalesini yak
Genç değilsin ki artık, dön de aynaya bir bak
Yaşlansan artık be heyy, deli divane gönlüm

ŞENER'im uyan gayrı, bu ömür bitti biter
Ne yaşadın bilinmez, yeterse artık yeter
Göremedin mi hâlâ, başda dumanın tüter
Kışlansan yaz bitti eyy, deli divane gönlüm