Deli Divane Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Deli Divane

Duayla efsunla o yâra tesir etmek yok imkânı,
Boş hayaldir asla düşmez aşk ağına bende divane.
Âşıklar ordusuna rastladı küfür ederek karşılık verdi,
Alsın herkes payını bu benden size armağana.
*
Köle başımı önüne koydum bir avuç toprak gibi,
Beni görmezden gelir kapımda dur der her daim noker gibi.
Aşk ateşine tapmak köz olmak bir mertebedir ,
Sahibin iradense boş yere çırpınma çoktan olmuşun pervane.
*
Sensiz güllere bakmaktayım yanan güllerden irkildim,
Kimi gül sevgi dolu bülbülü gördüm ağlar yüreği efgana.
Sözüne karşı sadığım dürüstüm bu riyakâr pazarında,
Kulhüvallah suresiyle geçtim yüzünde ora müşr-i kıstana .
Boyundan posundan öyle bir cefa öyle bela gördüm ki,
Yüzünün bağına dönünce baktım ki çöle beyabana.
*
Gözlerimi kuruttun yaralı bıraktın ciğerim kebap,
Hangi güzelin cilvesine bu baharın bulutlarını ettin kurbana?
Böyle çığlık çığlığa ağlayarak gelir gider divane olmuş Şiwan,
Kara bahtlı mecnun misali kafam karışık günüm karanlık halim perişane.

şiwan Ali yilmazdağ