Celaleddin Şemsi ararken deli divane oldu.
Oldu da Mevlana oldu.
Şems onu bulmasaydı Mevlananın hali nice olurdu.
Bu aşk, onu yaradana erdirdi de bir zavallı kul oldu.
Ne yedi, ne içti, ne giydi, Yaradan'a yol açıldı yüreği.
O sokaklar Mevlananın aşkı ile yandı yandı kül oldu.
Şems dedi, Şems işitti...
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta