Celaleddin Şemsi ararken deli divane oldu.
Oldu da Mevlana oldu.
Şems onu bulmasaydı Mevlananın hali nice olurdu.
Bu aşk, onu yaradana erdirdi de bir zavallı kul oldu.
Ne yedi, ne içti, ne giydi, Yaradan'a yol açıldı yüreği.
O sokaklar Mevlananın aşkı ile yandı yandı kül oldu.
Şems dedi, Şems işitti...
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta