Bu akıl sevgiliyi övdükçe över,
Alnından sevgiyle öptükçe öper,
Can azapta olsada sineye gömer,
Yanar da yanar, mum gibi eriyip söner.
İnsan insanı küçümseyip hor görmemeli,
Kimbilir hangi cevherdir o sevgili,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta