Siyasetin eli ayağı kirde
Yazınki okusun bilsin insanlık
Kemikler sızlıyor anıtkabirde
Yazınki okusun bilsin insanlık
Artık yokki halkı için çalışan
Haktan adaletten kalmadı nişan
Efendi dediğin köylü perişan
Yazınki okusun bilsin insanlık
Pusularda vurularak ölüyok
Bayraklara sarılarak geliyok
Ankarada başımız yok biliyok
Yazınki okusun bilsin insanl
O şehitler benim başıma taçtır
Gazisi sefildir yetimi açtır
Bir lokma ekmeğe yiğit muhtaçtır
Yazınki okusun bilsin insanlık
Pusular kuruyor çektikce canı
Yerdemi kalacak şehidin kanı
Ölürüm böldürmem ben bu vatanı
Yazınki okusun bilsin insanlık
Size arz ediyom memleket halin
Sırtlarında cupba ayakta nalin
Çeteler törediki ensesi kalın
Yazınki okusun bilsin insanlık
Boraniyem yürekteki közlerden
Armı bekleyelim arsız yüzlerden
İbretli hikmetli seçkin şözlerden
Yazınki okusun bilsin insanlık
Kayıt Tarihi : 29.5.2007 18:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazınki okusun bilsin insanlık
Kemikler sızlıyor anıtkabirde
Yazınki okusun bilsin insanlık
evet malesef hocam
selamlarımla
Şu geçen yüzyıla bak..
Birinci dünya savaşına girerken ülkenin sahip olduğu topraklara bak.
Kaybettiğin bütün topraklar dünya zengini yerler. Hala üzerinde kavga var.
Bugün Kerkük, Musul diyorsun. Kurtuluş savaşı anında bir komutan yanlışlıkla gitti aldı. Ankara'dan geri çağırdılar.
Lozanda 12 adalar, kimseye verilmedi. Ortada kaldı. İlerideki şartlara göre ya Türkiye'ye ya da Yunana kalacaktı. Kimse sahip çıkmadı, Yunana kaldı.
1974 yılında kıbrısın tamamını alalım, sonra barış görüşmeleri yapalım dendi. Birileri hemen barış yaptı, durumdan siyasi çıkar sağlamaya kalktı.
Ve bu gün, İsrail, Kürtler vatan üzerinde ellerinde haritalar hava atıyorlar. Buraları bizim kavgaları yapıyorlar.
Böldürmem......................
Hani birileri anayasayı deldirmem........... diyordu.
Gerçekleri görmedikten sonra.....
100 yıldır kaybettiklerimizi anlamadıktan sonra...
Bölünme devam edecektir.
Ne zaman cahillikleri, duygusallıkları bıraktık. Belki o zaman, gerçekleri konuşarak, düşünebiliriz, böldürmeme yolunu görebiliriz.
Ama bu gidişle, düşüncelerde, kalplerde, haritalarda bölündü zaten..
Görüp görmemek insanlara kalmış..
Biz 100 yıldır.. Bu vatan topraklarından bir karış vermeyeceğiz diye savaşarak, ne kadar çok toprak verdik..
100 yıl öncesi topraklarımıza haritalarda bakmak anlamaya yeterli gelir.
Dünyanın zengin ülkeleri hala kaybettiğimiz topraklar üzerinde hak kavgasını veriyor.
Bizler çoktan vatan olma vasfının dışında bıraktık.
Halbuki o günün insanları da aynen bizim gibi, şimdi ki gibi, ölürüz vermeyiz. Ölürüz böldürmeyiz diyorlardı. Ve ölüyorlardı.
Gerçekçi olmak gerek diye düşünüyorum. Temennilerine katılıyorum ama, maalesef tarihimizdeki eksilmelerin nedenlerini bilmeden düzelmenin olmayacağına inanıyorum.
TÜM YORUMLAR (10)