Deli Deresi Şiiri - Zennehar Yılmaz

Gönlün taşmış bir pınardır Nereye akacağını bilemezsin Gözlerimin yaşını boş sanma Anlamına kapılıp boğulabilirsin Seversin delice ölürsün beklide Görenin olmaz sanıp ağlayabilirsin Yarının doğmaz ümidin biter Bu güne sözün var soluk kalmasın izlerin Kapılmış gidersin hep hayaline Gözünün önünde görür gibisindir.. Uzanır ellerin dokunacak sanırsın Hayal olur üzülür gözlerin nemli ağlar gibidir. Acılar sancılı geçmek bilmiyor Doktor merhemi artık sancına fayda vermiyor Bir dokunuşunla şifa bekler ellerim. Gözümü kapatınca görür gibi seni gözlerim Arzu sevgi dolu seslenir sözlerin Uçurum dibidir hep inişlerdeyim Nakış gibi seni kalbime iğneyle işlerim Kanadığı an seni düşlerim gözlerim parıldar işte özlemim Derdime dermanım olmaya gel Ardından koşmaya imkânım ol gel Yaramı sarmaya merhem ol gel Severim delice bil de bana öyle sıcak gel Kanmasın yüreğin yaban sözüne Gözlerin değmesin haram yüzlüye İçime aktığın o deli dereden Sevginle taş gel kalbime kuş olup uçta gel