Deli deli yağarım belki ne dersin

ıssız bir yaz akşamı
kimsesizlik ayazı kokuyorum

ay düşüyor usul usul göksuya ve ben sensiz
yakamozlar silüetimle oynaşıyor gölgem bile keyifsiz...

kestane kızılı saçlarına
gün batımı kızılı sıcacık nefesiyle dokunsaydı akşam...

buram buram sen kokardım
sen kokardı bu köhne balıkçı kasabası sen

tutuşurdu düşlerimde
ilk akşam vakti güneşin boğulduğu serin sular gibi

bir ucundan düşlerim...

artık şiirlere düşmez oldu sözcüklerim
ayrı düşmenin gölgesinde hissiz buğulu gözlerim

bir kaç imgesiz mısra olurda dökülürüm
belki nisan kaçkını yağmurlar gibi

deli deli yağarım belki ne dersin...

belki de sen yağarsın
bende tüm çiçekler gibi ıslanırım yağmurunda ...

fena ıslanırım üşürüm belki
ne dert iliklerime kadar ıslanmazsam namerdim

sen yağ

sen yağ yeter ki...

dur şöyle oturayım yanına
bir acı kahvenin kırk yıllık hatırına

belki kokunu bırakırsın
öznesi çalınmış şiirlerime gülüşünle dokunur da ne dersin...

Hasan ODABAŞI