Deli-ce Şiiri - Enes Ateş

İsyan vakitlerinin göze çarpan yalnızlığında
Kudret kaleminden satır görmek ne zor
Biz ki, yıllarca kovalamışız benliğimizi
Ellerimizde tarihin surları yetişmiş
Ardınsıra gök çekmişiz tepemize yerlerden
Umuda tohum ekip, bülbüle gül vermişiz.

Biliyorum küfretmemeliyim geçmişime
Ne kadar sevmese de beni gençliğim
Ben kendi ekseninde kendini arayan bir meczup!
Kim dinler sözlerimi, dinlemedikten sonra kendimi
Ced demişler ortaya atıp da bizi
Kimse görmemiş kanayan ellerimizi
Ne kadar büyütsek de tarihin şanlı isimlerini
Şimdi tutuyoruz geleceğin en kanlı cisimlerini

Toprağa rahmet düşmesinden kelle
Lakırdı demeye mecalimiz var mı sanki
En utanmaz bekçilerin gambazladığı biziz,
Bugünümüz düne düşman, gelmeyecek geleceğimiz...