Deli Çaylarla Akar Şiiri - Ozan Efe

sıkınca canına can yedeğinden umarı
yoksunluğuna belli seviye sarılsaydı
günde gönde yanığı karşısına çıkınca
darılsaydı erken mi gecikir mi kalmışı

nesine deseydiniz dağın ardına bakın
kara bürünür yolu geçidin vermeyince
sakın ha gitmeyesin otur oturduğu an
boşuna bile değil geç yalvara yakara

dilin kendine önce koşarsa tıknefese
çobanı da dişlemiş aldırışına bakma
köşede kapılası boşa yanar kandilin
akmalı yapıştıkça sus dinleyenlerine

günübirlik çözüme alışmışız nedense
yarın gözükmez göze aklımıza geleni
dense nedeni söyle tıkın çıksa diline
düşünülesi zaman yoksa hiçte ayarın

geriye bakılmamış ileriye de bakmaz
ozan efem delice geçen onca zamanı
kokmasın istedikçe işlenmemiş deriye
yamanı ırmaklarla deli çaylarla akar

300312denizligülceçaprazlama