Çıkart yüreğindeki hıncı,
Yoğur acıyla.
Gözlerindeki nefreti,
Göm balçığa.
İhaneti unut,
Sal kör kuyulara çıkmasın.
Bırak içindeki sevdayı,
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
yürek ister böyle bir sevdaya mühim olan böylesine inançla sevebilmek. :)
':))hınç acı ile yoğrulursa sonunda ne çıkar merak ettim ..kısa ve öz bir şiir kutlarım'
bırak içindeki sevdayı,
deli boranlara.
bıraksın yüce dağların doruklarına,
sevmeyenin inadına...
sevgide inat olmamalı bence,,tebrikler mahmut bey.
ustaca olmuş,kalemin susmasın tebrikler.
çok güzel..çok ustaca..saygılarımla...
Sevmek zaten o kadar ustun bir duygu ki... sanırım hayatta herşeyi unutturabilecek herşeyi bağışlatabilecek tek duygu sevgi...
nasıl ki ölümden öte köy yoksa....
sevgininde daha üstünü daha ötesi yok...
tebrikler..
sevgiyle kalın
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta