Deli Ayetleri Kapanış Şiiri - Cem Öztekin

Var olmanın
düşünce okyanusun dan
İçime sızan
bir miras;
bir denizsin sen Şiraz..

Aklımın
karanlık ve tozlu
evrim koridorların da ışıksın...

Merhabası
Günaydını
Hoşgeldini/sin
dilimin....

Sen
içimde ki denizin
kıyısızlığısın Şiraz,
Bir H/eplik
Bir H/içlik
Bir ''O'' olma halisin
Hidrojenin...Oksijene
Sarıldığı ansın sen

Seni
içimde ki denizin;
içinden düşünüyorum da!
Sen
mana kesen
anlam bölen
hayatı toplayan
direnişi çıkartan
eşitlik yaratan
bir denklem gibisin...

Sen
kadim bilgi pınarlarında kaynayan
Nebulalar
Galaksiler
Evrenler yaratan
''O'' Parçacığın kimyasısın...
Damlaları harf olan
var edenin düşünce okyanusunu çoğaltan
bir nehirsin sen Şiraz...

Senden bir damla içene;
Romanlar
Şiirler
Destanlar yazdırırsın;
resimler çizdirensin

Sen... ''O'' parçacığın kimyasısın
Dokunmanın
Koklamanın
Duymanın
Görmenin
Hissetmenin Fiziği/sin sen Şiraz...

Tenine senden bir damla değenin
Dökülür aynasının sırrı
Musa'nın asasında ki yalan
yılana dönüşür
Şemse güneş doğurtursun
parmak uçlarından
İsa'nın suyunu
şaraba dönüştüren olasılıksın sen
Mevlana'nın meyhanelerde
testisine doldurduğu şarabı
süte dönüştüren laktozsun sen Şiraz.
Aşksın sen
Aşksın
Aşk...
...
Ve ben...
Gölgesi bile
pamuk ipliğine bağlı
tüm kaburgaları kırık bir ademim
Ve ben...
Anamın göğüslerinden
kendi ağzıma akan sütün tadıyım
Adamım ben
Adamım
Adam...
...
Adem.