Deli Adamın Şiiri Şiiri - Sadık Toraman

Bomboş sokaklara çarpıyorum sensizliği
Gözlerim sokak lambasının duyarsızlığında
Ayrılığın şiddeti yıkıyor gecekondu duvarlarını
Sersem rüzgârlarda arıyorum
Hem seni hem kendimi
Alıngan yanlarımı okşuyor sözlerin
Kulaklarımı patlatırcasına
Esmer bir gece
Baygın düşler sarıyor beni kucağına
Kan ter içinde bir kente varıyor ayaklarım
Ruhum geriden takip ediyor gölgemi
Tırnaklarımla ismini kazıyorum
Paslı sahil demirlerine
Çöp toplayan çocuklara anlatıyorum seni
Fısıldaşıyor kahpe kaldırımlarda izmarit kokusu
Koşuyorum durmadan
Yüksek binalardan kaçıyorum
Kirli ışıklar çarpıyor yüzüme
Boğuyor beni artık bu alman cıgarası
Bir kedi yavrusu gibi sahipsizim artık
Bağırıyorum içimdeki dinmeyen seslere
Yeter artık diyorum kesin kesin sesinizi
Hesaplaşıyorum kendimle
Bir idam bir af çıkarıyorum duygularıma
Sabah oluyor
Ve hiç kimsemin kimsesi oluyorum yine