DELİ
Bizmişiz sadece galiba,
Mustafa Kemal’in
İnanç yumağı tek askerleri.
Aştık vatan için,
Aşılmaz denen dağları,
Buz tutmuş şahikaları.
Vurduk, vurulduk,
Kırdık, kırıldık.
Ne canlar aldık,
Ne canlar verdik.
Kahramanız diye döndük geriye,
Haberimiz yok ki
Adımız çıkmış deliye.
03.03.1997
Kayseri / Köşkkışla
Kayıt Tarihi : 10.2.2007 23:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Osmanlı döneminde savaşlarda şehit olmak aşkı ile en önde gidenlere deli denirdi. Zamanla bu tabir anlamını kaybederek bugün kü anlamı ile psikolojik ve ruhsal anormallik haline gelmiştir.
![Sinan Oğuzhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/10/deli-77.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)