Seni o kadar büyüttüm ki içimde,sığdıramıyorum artık.
Her gün büyüyen bir alev,her gün katlanan bir yangın.
Sana gelen her kapım kapalı,açamıyorum.
Ölüm insana ne kadar yakınsa o kadar yakınım sana ama dokunamıyorum.
Ölümün bile güzel olduğunu sana bakınca gördüm.
İnsan gerçekten celladına aşık oluyormuş.
Ağzından çıkan kalbime giriyor,sus
Deliriyorum galiba yavaştan.
Akıl hastahanenemde sensin.
Kilitli kaldım odanda.
Ne çıkabiliyorum,ne de kaçabiliyorum.
Eli kolu bağlı bir deli..
Kayıt Tarihi : 2.12.2022 11:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!