Deli Şiiri - Mustafa Kaynak 2

Herkes bizi deli bilir.
Kime sorsan kendisini akıllı bilir.
Deliden kimseye zarar gelmez.
Başına ne gelirse, akıllıdan gelir.

Kimseye zarar vermeyiz.
Ortalıkta deli diye gezeriz.
Bazen itilir, bazen kakılırız.
Bizde birer insanız.

Hayvanlara zarar vermeyiz.
Çevreyi kirletmeyiz.
Kimseye kin beslemeyiz.
Bizler kendi halinde birer deliyiz.

Deli diye çıktı adımız.
Ne yapsak kimseye yaranamayız.
Önümüze bakar, geçer gideriz.
Yine de o damgayı yeriz.

Deli olmayı biz seçmedik.
Bunda da bir hikmet vardır dedik.
Kim bilir kaç tane akıllı gördük.
Çoğundan daha görgülüydük.

Kendini fazla üstün sayma.
İnsanlara havadan bakma.
Sende bir insansın sonunda.
Akıllı olsan kime ne fayda.

Sürekli kalp kırıp ağlatma.
Arkanda gözyaşı bırakma.
Deli dediğin yapmaz bunu.
Akıllı geçinenlerin işidir bu.

Kendini akıllı sanarak,
Her kötülüğü yaparak,
Arkanda gözyaşı bırakarak,
Neye yarar akıllı olmak.

Kendini bizim yerimize koysan.
Bir gün caddelerde dolaşsan.
Bilmem, kaç dakika dayanırsın?
Bu deli rolünü oynarsın.

Deliliği kolay bir şey sanma.
Kendini akıllı diye avutma.
Deli de senin gibi bir yürek taşır.
Belki merhameti senden fazladır.

Şiirlere, romanlara konu olduk.
Çoğu zaman her yerden kovulduk.
İnsanlar hep kaçardı bizden.
Sanki geldiğimiz yer, başka bir gezegen.

Deliyiz diye hor görmeyin.
Kötü davranıp bizi üzmeyin.
Bizim de vardır hislerimiz.
Sizin gibi yer, içer, severiz.

Biz memnunuz halimizden.
Hep çekiniriz, akıllı geçinenlerden.
Bizi kendi halimize bırakın.
Akıl, hırs, ihtiras hepsi sizde kalsın.

Bize kötü sözler yakıştırılır.
Söylenenler içimizi acıtır.
Gelmeyin fazla üstümüze.
Bizim derdimiz yeter bize.

Akıllıların gözünde yerimiz yok.
Bizi sevmeseler de bir zararı yok.
Onlardan bir isteğimiz de yok.
Nasıl olsa bize bir faydaları da yok.

Deli, deliyi sever derler.
Çünkü aynı duyguları hissederler.
İster gülsünler, ister eğlensinler.
Bizi yolumuzdan etmesinler.

Mustafa Kaynak