DELİ
O şimdi sokaklarda
Çocukların taşladığı
Yapa yalnız zavallı biri
Adını koymuşlar deli.
Oysa sadece sevmişti
Her şeyiydi sevdiği
Evlenecek yuva kuracaklardı
Düğüne günler kala
Bir uçak kazası elinden aldı.
Şoka girdi kilitlendi
Aklı bilinci tüm benliği
O günden beri hiç konuşmadı
Bozulmuş bir saat gibi
Zaman orada durdu.
Sadece yürüyor,
Dalgın gözlerinde
Hüzünlü bir bakışla
Susarak yaşıyor matemini
Susarak ve durmadan yürüyerek.
Nasıl bu kadar ağır olur
Bir sevginin bedeli
Aşkı kutsal,
Kendi zavallı bir deli.
O deli ki,
Önünde saygıyla eğilmeli.
Kayıt Tarihi : 9.11.2022 23:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kutlucan Levent Gezici](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/09/deli-254.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!