Deli Şiiri - Emine Yavuz 2

Erken yenik düştü gözlerim
Bu akşam uykuya.
Dalıp gitmişim bir anda,
Rüyalar diyarına.
Bir bağırma sesiyle
Fırladım yatağımdan.
Sabah oldu sanıp,
Perdeyi araladım bir an.
Gece zifiri karanlık,
Sanki sokaklar kimsesiz.
İyice dikkat edince
Yanıldığımı anladım.
Köşeden sokağa doğru, dönüyor biri.
O, bu mahallenin delisi,
Kimseye yoktur bir kötülüğü.
Yan balkondan sesleniyor biri:
“Kapa çeneni pis deli”
Nereden bulup yakıştırmışız
Ona bu iki heceyi.
Aynanın ön yüzünden bakınca
Evet, o bir deli.
Arka yüzünde acaba,
Neler, neler gizli?
Taşıyamamış belli ki
Dünyanın yükünü.
Yaradan, bir şekilde kurmuş düzeni:
Bazıları deli,
Bazıları çok zeki.
Bazıları komutan,
Bazıları onun eri.
Bazıları fakir,
Bazıları dünyanın hakimi.
Bazıları çok sever,
Bazılarının ortada nefreti.
Bazıları çok romantik,
Bazılarının taş kesilmiş yüreği.
Bizlere düşen ise,
Dünya denilen sahnede
En iyi şekilde oynamak değil mi
Verilen rolü?