Yıllar sonra derin bir vadi olan yüzüne baktım...
……Beyaz bir ışığın gölgesinin ruhuma düştüğünü gördüm...
Bir kahin edasıyla
…..Hayatın ve ölümün kardeşliği
Deliliğin ve ermişliğin kapısından geçerek
Yüzünün varoluşunu kutluyordu
Mavi bir denizin derinliklerinde... sessizce....
Ve gözlerin,
İlk önce benim gömüldüğüm gözlerin
......................Ne çok mezarlığa dönmüştü....
Orhan DEMİRTAŞ
Orhan DemirtaşKayıt Tarihi : 14.10.2012 09:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!