Zamanın evveli..
İçinde bir deli.
Dışında zamane kirleri..
Saçında toz,teninde tuz.
Köz olan yüreği,elleri buz.
Aklını elleriyle üşüttü.
Donmuş bakışlarına,yıldırımlar üşüştü..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta