Deli Şiiri - Şair Tengri

Hüzünlerden damıttığım bir ömrün içinde
Kayboluyorum...
Delinin biri atmış beni bir kuyuya,
Kırk akıllı çıkaramıyor
Ben bir kişiyi bekliyorum...
O derin,
O karanlık kuyuda,
Geceyim...

Venüs ışıldıyor gözlerimde,
Güneşten aldığım altın sarısı saçlarım var...
Gözlerim Plüton'a yeniliyor,
Ve yıllar sonra geri dönüyor
O kuyuya beni düşüren deli....
Uzatmış ellerini,
'Haydi' diyor,
Veriyorum ellerimi,
Çaresiz...

Bir sıfır yenik doğmuşum dünyaya,
Steril olmayan aşklardan geçmişim...
Oksijen tüpüyle seviştiğim adamlar,
Şimdi hepsi kırk akıllı..
Kırk gün kırk gece yas tutuyor...

Sephia çiçekler açmış dallarımda,
Şu 'akşam sefaları' ne talihsiz diyorum,
Karanlıkta serpilir mi bir kadın?
Yoldan çıkmış bir endamı var sanki
Her salınışında...
ve ne istiyorum ki ben bir çiçekten?

İntikamlar adadım gözlerinin rengine,
Kurban ettim koynunda uyanacağım sabahları...

Sen gel her gece düşlerime,
ve git yine gün ağarmadan....
Bu benim kendi kaderim,
Tanrıdan habersiz yazdığım...

Meryem, İsa'yı babasız doğurmuş,
Ben de can veriyorum ecelsiz!
Beni de yazsın kutsal kitapyar
Günahkâr kahramanların içinde..
Yalancılar allara boyanmış,
Ben ruhumu şeytana veriyorum...

Tanrı yine mızıkçılık etmiş!
Verdiklerini geri alıyor küsünce...
Al hadi diyorum, ağlama!
Kızgınlığımın sebebi bencillik...
Oysa severdim ben Sen'i...
Yine olsun, yine severim,
ve insan sevdiğini yerden yere vururmuş
Tanrım..
Affet beni...
Azad et,

Ben Leyla olmuşum,
Leyla Mecnun'a divane..
Mecnun bir garip aşık,
Mecnun saf,
Mecnun deli,
Bu sevda taşınmıyor tek yürekte...
Denizler aştım uğrunda,
Sırat köprüsünün altında sarhoşum...
Elimde şarap şişesi,
Gel hapset beni yüreğindeki cehenneme..

Dışarıda rüzgar,
Söndürecek yoksa büyüyen alevleri...
Gel de cehennemim ol,
Ya da git,
Cehennem ol...

19 Kasım 2008 - Çarşamba, 01; 55
Zeytinburnu..