Deli
Bir yanımız ateş gibi.
Dokunsak yandık...
Bir yanımız buza kesmiş.
Değersek donduk...
Bu dünyanın yalanına akıl sır ermez.
Dört yanımda sığ insanlar derman eylemez.
Anam, babam çok uzakta yürüsem bitmez.
Aslında yakıvermeli bu yalan yeri...
Olmaz deme sakın bana gönlüm serseri.
Yakarım da aslında ben vicdanım geri.
Anlamam ben anlatamam bu şehir deli.
Yada bana öyle gelir belkide ben deliyim.
Deliyim ben geriyim ben vicdana esir.
Yüreğimde üç sevdam var hepside zehir.
Kime baksam kimi içsem zehirlenirim.
Yakmalıydım ben bu kentti evvelden beri.
Gidiyorum dağlarıma sakın gelmeyin.
Şayet arkamdan gelene sıkarım mermi.
Acemi bir gerilayım vurmayın beni.
Sitelerde bir deliyken bak şimdi neyim.
Deliyim ben geriyim ben bu dağlar benim.
Ant içerim ben bir daha dönmemki geri.
Ölür isem cesedimi gömmeyin benim...
Kurda, kuşa yem olayım gömmeyin beni...
şiir: mehmet Raşit ER
Mehmet Raşit ErKayıt Tarihi : 21.7.2009 00:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Raşit Er](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/21/deli-129.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!