Deli Şiiri - Turgut Uzdu

Bir gece vakti
Kimsesiz sokak ortasında bir deli
Ne mumu var elinde ne feneri.
Yerlerde su dolu çukurlar
Yukarıda yarı sönmüş bir ay
Ne izi var sürecek
Ne gizi var çözecek.
Karnını mı düşünür sabahtan beri aç
Başını kaplamış kirlerle dolu bir saç
Evi desen, yoktur
Yurdu desen sokaklar kadar çoktur
Gecelere hükmeder, coşar konuşur
Gündüz kaçar, koşuşturan çocuklardan
Hiç deli görmemişler gibi ardından
Oysa her sabah geçer
Yatmaya giderken aralarından.
Bulur çocuksuz bir tahta yatak
Düşünmez
Kim bilir kaç kışı daha kaldı atlatacak.
Nefes alır su içer
Bazen güneşe aldırmadan caddelerden geçer
Ne hedefi vardır ne geçmişi, ne de gelecek kaygısı
Sadece bugününe hayrandır
Yarını dünlerden kopmuş
Bugünlerden çok çok uzaktadır.
Kendini bu hale getiren dertlerini atmış
Sonra her gece dertsiz yatmış
Ne yiyecek beğenmez olmuş ne içecek
Bilir midesini kandırmak ona yetecek.
Soğuklar üşütmez, sıcaklar yakmaz onu
Hiç mi hiç düşünmez sonunu
Kimseye zarar vermez, dudaklarında hep gülümseme
Gece yarısı sokaklara hükmeder
Bazen karakola uğrar
Polisler ona çay ikram eder
Düşünmeyen gözlerle onları izler
Ona bakar kim bilir neler düşünerek uykusuz gözler.
Sonra kalkar yavaşça yerinden
Kimseyi ürkütmeden
Kaybolur gider sessizce
Sokakların birinden.
15/12/2006