Deli Şiiri - Erol Pekdemir

Çam ağaçlarında yapraklar iğneli,
nasıl da uzayıp açılmışlar,
hepsi birer kadın eli.

Ya Rabbim! Bu esmer ayazlıkta,
sokakta,gece yarısı
kim bu dolaşan deli?

Kim bilir iyidir belki niyeti?

Dinlesek mi?
...mırıldanıyor eskimeyen bir beyiti.

''Cânı kim cânânı içün sevse cânânın sever
Cânı içün kim ki cânânın sever cânın sever''

Üşümüş gider birazdan,
ıslak ayak,buza kesmiş silüeti.
Vedalaşıyor geceyle, kesmiş bileti.

Çam ağaçlarında yapraklar iğneli,
ümit etmekte beklemek.
Hepsi kirpi,iğneli.
İğneli deli,
deli,iğneli