Delalım Şiiri - Necdet Sansar

Delalım
Artık dayanacak gücüm kalmadı
Her aklıma düştüğünde
Kalbime kılıçlar saplanıyor
Ve kılıçlar ortasında
Nefes almaya zamanım kalmıyor
Savaşacak gücümde yok
İntiharlarıma kabus oluyor gözlerin
Gel öldür beni kendinde Delalım
Bir kimliğe bürünsün unutulmuş cesedim

Delalım
İçerdeki yaralar kapanmıyor
Rotasını kaybetmiş sevdanın,
Son durağı olmuşlar.
Kim görebilir ki bunu
Kim dokunabilir ki buna.
Hangi tarihçinin kalemi kınından çıkar
Hangi efsane cesaret edebilir ki
Seni sensiz yaşamanın acısını
Kim anlatabilir ki Delalım

Delalım,
Hala anlamıyorsun
Gör artık beni
Sana açılıyor bütün yollarım
Sana açılıyor bütün devalarım
Cesaretin kaybolduğu yerde
Kendini yüreğime işle Delalım.
Umudun bittiği yere bir çivi çak
Ve bırak kendini kollarıma Delalım

Delalım
Sesine kavuşursa bu yürek
Çocuklar gibi elbiselerini yırtacak
Sesine kavuşursa bu yalnızlık
Fırat gibi Dicle gibi
Oluk oluk akacak zamana
Haykırışlara boğacak yalnızlığı
Ölümü unutulmuş yerinden vuracak
Sen gelirsen Delalım
Cellatların kalemi kırılacak