Sevinmeyi unuttuk be gülüm...yaşadıklarımın yanında, yanımda yaşayan insanlarıda aynı olumsuzluklarla yaşamak zorunda bırakmak hüzünlendiriyor beni.Üzülmeme neden oluyor. Belki bu denli düşünmemek gerekiyor..kimbilir,beklide daha fazla düşünmek..
bu böyle nereye kadar sürecek bilmiyorum
bilmiyorum,
O deniz mavisi gözlerini
Kaçırarak gözlerimden
Daha ne kadar seveceksin beni..
Sana anlatmak istediklerimi
anlatmaya yetecek mi hayatım..
ben var oldukça azalırım..
her sıkıntının üzerine limon sıkan yüreğim
konu sen olunca…
ürperir..
oysaki
hep biz koyardık..
akşamdan akşama
derdi kederi iliştirdiğimiz kadehlerin adını..
kimi zaman çay kimi zaman rakı..
dost canlısı yüreğim..
tek sana sevdalı..
kaç defa anlattım sana..
senden önçe hayatıma giren kadınları..
inanmalısın..
onların hepsi bir yalandı…
sevişmelerimiz oldu geceler boyu…
ama hiç gönlümüzün tahtına oturtmadık
oruspuları..
kimbilir belki..
kırıntılar ulaşmışsa bile günümüze..
bedel ödemesinide biliriz..
zamanı gelince..
şunu bilmelisin sadece..
hep seni seveceğim.. sende öleçeğim..
gittiğim yollar uzak olsa bile..
cevap veremesem bile haykırışlarına..
hep yanında olucam..usulca
11-08-2010
İsmail BaykalKayıt Tarihi : 11.8.2010 16:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
delalıma...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!