şimdi.. mahkeme salonundayim hayatın
yargılanması gereken duyguların şahidi olarak...
uzaklıkların hiç sayılarak geçildiği
faşist kentlerin bile sevildiği bir mevsimde..
günün ilk müşterisiydim belki..
yüzünde esrik bir gülümseme ile..
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta