Del desen delemem.Ferhat gibi

İkimiz bir çınarın, sürgün veren dalıyız,
Yıllar yüklü ağaçta, kurumuş bir çalısıyız,
Nedendir bilemedim, gün güneş görmüş yerde,
Konca güller yerine, hazan gelmiş bağıyız.

Çektik kader denenden, gözyaşları dökeriz,
Sevda bizi terk etmiş, yol yorgunu gideriz,
Güller açmış bağlarda, eller gülü koklarken,
Hicran dolu gönlümüz, aşk yolunda dikeniz.

Ne sen beni tanırsın, ne ben seni tanırım,
Sen de bir yar sevmişsin, duydum ona yanarım,
Hak yolunda giderken, gönül bir yar ararken,
Sen sevdana ağlarsın, ben şansıma ağlarım.

Neyleyim böyle kaderi, sevda beni bulmazsa,
Ah gençlik yıllarımda, yıllar beni yormuşsa,
Ya yar sevsem ne olur, ya sevmesem ne olur,
Aynalarda gülmeyen, gül yüzlerim solmuşsa.

Ömrün gelmiş hazanı, gelmez artık baharı,
Del desen de delemem, Ferhat gibi dağları,
O dağlar sana kurban, canım da sana kurban,
Bul desen bulamam ben, sana giden yolları.

A.Yüksel Şanlı er
25 Nisan 2010-04-25
Antalya