Deklanşörün kalp atışı Şiiri - Serdar Yusuf

Deklanşörün Kalp Atışı

Ne güzel gülümsedin,
yetim çocuğun sevinci gibi
boynunu hafif büküp,
göğsüme düşen ışığı
kutsal görür gibi.

Ne çok sevmiştim o anı;
gözlerimde kare kare şimdi,
beyaz toynaklı bir at,
suskun bir suya eğilen akşam
ve o anı taçlandıran,
deklanşörün kalp atışı.

Hayat, susmayı öğrenenlerin dilinde ağırlaşıyor.

Saçlarına mum yaktığım şamdan,
kırık ayaklı masa,
ve bakakaldığın o gözleri
saklıyorum hâlâ odamda.

Nefesinle buğulanan aynayı,
gamzeli diye yazdığın defteri,
ve son kez dokunduğun
gümüş tabakayı?

Hepsi burada
tenimin hafızasında,
adını her nefeste fısıldayan
bir sessizlik gibi.