Deki Bana, Pişiyorum Şiiri - Mehmet İslami

Hamdü sena olsun Rabbe
Yaşatıyor yaşıyorum
Yeter ki olsun bir habbe
Neşelenip coşuyorum

Adım İSLÂM Soyadım Dîn
Mümine karşı olmaz kîn
Seyrederken sakin, sakin
Yalpalayıp düşüyorum

Nefesinin boğuğundan
Akrep çıkmaz koğuğundan
Karakışın soğuğundan
Temmuzda da üşüyorum

Münker nekir bekler orda
Ne amel işledin burda
Dizilen ekranda, görde
Deki bana pişiyorum

Buraya kim sürdü seni?
Hep diyordun benim gâni
Deyince mülk, malın hani
Suallere şaşıyorum

Şükür ELHAMDÜLİLLÂH
Mülkün sahibi ELLÂH
Hem Vellâh hemi Billâh
Dünyâyı boşuyorum

Derdi gamı dermiş gibi
Her ahvâlde yârmış gibi
Körükleyen varmış gibi
Kabarıyor şişiyorum
Mürtede lâiklik dînki
Duramıyorum inanki
Kovalayan vardır sanki
Kabristana koşuyorum.

İSLÂMİ’ye sırmış gibi
Kefenine girmiş gibi
Âkibeti görmüş gibi
Mezarımı deşiyorum