Dejenerasayon Şiiri - Hikmet Aksu

Kokuşmuşsun be hey toplum!
Kokuşmuşsun!
Tüm erdemlerin kaybolmuş,
Darmadağın,
Kopuşmuşsun.

Nerde sadakati insanlığın?
Nerde o yüce faziletler?
Dün ne idin öyle...
Bu gün, sen olmayan
Sana yakışmayan her şeye
Yakışmışsın.

Yiğitlerin vardı yiğitçe,
Kadınların vardı, erkekçe,
Toprak anacasına.
Belirsiz bir yarış karmaşasında,
Kendine saygısızlık bulamacında
Yok olmuşsun.

Sence bu mu modern hayat?
Böyle midir muâsırlaşmak?
Almış başını gözü yumuk,
aşmışsın çağı,
Ardında 'Küre-i Arz' patlamaış
Yok olmuşsun.

Bütünleş tarihinle, törenle,
Çek peşrevini uygarlık meydanına,
Dünü yarınlara bugünle yetir.
Bağlan, kenetlen, sev...
Varsın kınasın eloğlu,
Niye ki kendine
Aşık olmuşsun.

Sarıl sımsıkı
Haykır tek bir ağızdan avaz avaz
Vur kafanı taşlara canın yansın
Anla ki yok değilsin,
Uyumuşsun...