Dejavu Şiiri - Göksu Taymaz

Şu dondurma yiyişinde bir deja vu huzursuzluğu var biliyorsun,
Ben kurumuş bir yapraktım ordan biliyorsun.
Beni ikinci kez kuruttular, Beni ikinci kez delirttiler.
Kalbim şimdi kalemtraşla açık
Sen bunları varya hep planladın diyorsun,
Kavga etmeye gelmiş gibisin güle oynaya.
Sen büyüdükçe ben ölüyorum.

Şu gidişinde bir deja vu huzursuzluğu var biliyorum,
Bahçede tek başıma yürürken biliyorum,
Odam da tek başıma bilenirken biliyorum.
Pencereden dışarı birini bekler gibi bakarken
ama hiç kimse gelmeyecekken biliyorum.
Sallanıp sallanıp duran bir ağaç vardı ya göğsümde.
Kökünden sökülüp devrildi sen gidince.
Oradan biliyorum.