Dejavu Şiiri - Nevzat Dalgakıran

Benden çok uzaklarda ve benim zamanımın
Sonralarında paylaşmaya başladık özleme gebe dünyayı
Farklı mekanlarda, aynı zamanda solumaya başladık
Hayat veren formülü aynı olan havayı
Sevinçlerimizin yada acılarımızın zamanı farklıydı
Sebebi farklıydı sadece
Sonuçta ikimizde gülüyor yada ağlıyorduk.
Ve ikimizde ölmeye başlamıştık
Hayata merhaba dediğimiz,
İlk çığlık sonrası idrak etmeden...
Birbirimizden habersiz, birbirimize akarken
Kader çizgisinin tevafuk sarmalında karşılaştık seninle
İlk tebessüm ve ilk merhaba sıcaktı
Hatta daha da ötesi sımsıcaktı...
ilk merhabayla tanımıştım seni,tanımıştım ama
Tanıyordum sanki yıllar öncesinden gülüşünü...
İstemsiz savrulmuş bir bütünün iki yarısı gibi
Mekan farklı,mekan aynı, zaman farklı zaman aynı
Tıpkı dejavu misali...
Var olduğunu bilmek bile heyecanlandırdı tat verdi bana
Düşüncelerim seninle doluyken,merak ettim ne yapıyorsun diye
Zifir gecelerin sahibi yıldızlardan buketler yapıp
Buseler kondurdum hayale,cemalinin yerine...
Çİğ düşmüş çayırlarda dört yapraklı yoncalar aradım
Sırf sana,yanlız sana mahkum olayım diye
Seviyor,sevmiyor fallarına sığındım
Ve sevgimin karşılığını aradım yapraklarda
Bazen göz yaşı, bazen masum haykırışlarla...

19.10.2012