önce uyanırsın gecenin en tatlı anında
kalbinde tonlarca demir
sürekli aşağı çeker seni
sen düştüğünü sanarsın
ucu bucağı gelmeyen bir uçurumdan
ağır ağır
ölmektesindir
gel git yaşarsın sevgi ve nefret arasında
avuçların terler
sen yandığını sanarsın
derece derece
üşümektesindir
ne haz verir en güzel şeyler
ne de tadına varırsın yediklerinin
en mutlu anının bile hüznü vardır
ve ta derinlere attığını sanarsın acını
yavaş yavaş
bitmektesindir
her baktığın yüzde ondan bir parça
her koku ona benzer
verdiği her söz
ettiği tüm yeminler
beyninde çözümsüz bir bilmece
sanki ben bu rüyayı,
görmüştüm daha önce..
Kayıt Tarihi : 31.12.2006 02:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elif Gülay](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/31/deja-vu-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!