Asla gönüllü olma
daima
yanımda olmaya!
Leke gibi duruyorum bu savaşta
aklımla çekiyorum acıları!
herşey yerli yerinde olmayabilir kafamda
seni üzüyorum
hafifletici neden bile değil,
iyi değilim.
geçmişe dağılmışlık bendeki
gözünden düşmüşüm tüm doğruların,
eskisi gibi aklıma yakışan fikirler yok
hiç yapmadığım şeyler
dağ ekiyorum toprağa
kavga ediyorum karıncalarla
insan yemiyorlarmış güya
ama
deliren ben değilim, duvarlar!
yine seni üzüyorum
bu ayıp, kuyu oluyor yüzümde
içimde istenmeyen misafir
nereye gömmeli seni ölüm?
küf tutuyor dilim
kafam düşünce sızdırıyor
daha iyi olamıyorum
daha iyi olamayacağım
en çok seni üzüyorum.
en çok seni üzerken
sıkıntılı bir yandaş hafızam şimdilerde
yalnızlık; kusurlu soylu
bir aradayken daha eksik oluyor huzur
denizleşiyorum
sana vadettiğim tek şey acı
ki o,
sana ait olmadıkça acıtmaz canını.
’10
SD
Sevda DeveciKayıt Tarihi : 8.5.2010 15:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Konuştukça kapanıyorum en çok kızıyorum kendime kendimi çıkaramıyorum delikten bir kelepçenin doldurduğu oluyor ellerim dilim; kâhkülü bu dengesizliğin kestikçe şımarıyor maddenin halsizliği üzerinde ıssızlık eski ev sahibi
TÜM YORUMLAR (4)