Dehrin Nehrinde Şiiri - Bilal Yavuz Şiir ...

son nefesini verir gibi Allah diyen erler

doğmadan doğmak için ölmeden ölen alpler

tasavvur ey Musavvir, tahayyül imkânı ver

genişlet sadrımızı, cüzden cümleyi göster

ahıra çevrilen mescidler, virâne türbeler

haç saplı dimağında çanlar öten kubbeler

tozan şimşek toynaklar, deşen oklar aşkına

paramparça kalkanlar, pek baltalar hatrına

ey kurak sahrâların sadrından sızan feyizler

eyleme geçmiyorsa onca kollar, kademler

vücûdun aleyhine mahşerde şehâdet eyler

cesâret, gayrı gamsız gırtlağında çıngırdak

sanki merhûm harekât, arzı boğmuş laflamak

var edilmedin yan gelip yatman için, ses ver

kalk, kadavranı dürten postallara kısas der

üstündür nâmerd ömürden, nâmuslu ölümler

ne velî seyyah, Hakk için hakka hicret edenler

böyleyken ne beklersin, nâmahrem botları mı

ki ezip geçer bastığı yeri, hınzır çarkları

şerefli alınların -bin yıllık- secdegâhını

set örmezse bünyeler, çiğner ayyaş çarıkları

atom füzeleri, İHA jetleri, hidrojen kokteyli

uçak gemileri, hava savunma sistemleri

yapmalı dürüst eller, tedbir için en dehşetini

donanman da sağlamsa, görülür kimmiş ileri

hatırla, döktürdüğü güllesiyle Fâtih’i

evvelâ, ittihâdı sağlayan Salâhaddîn’i

namlular; değil ahî, gavur surlara çevrildi

devâsa fetihlerden, daracık ihtilâflara

seyret, cihân mirası nasıl kündeye sürüklendi

şu rahimleri deşilmiş harâbe mâbedler ki

doğrulduğun günlerin hayâliyle ayakta

ayıl, bu feryâd annenin; zinhâr efekt değildi

uyan, şu figânlar ablanın oyulan gözleri