Seni ıslatan yağmurdu beni ıslatan da,
Dün akşam sokulurken gözlerin çemberimden içeri..
Per perişan eden yüreğimi,
Üzerime damlayan yağmur damlaları mı
Yoksa hasretinin okları mı anlayamadım.
Bir an sıyırıp kendimi kaç zamandır düştüğüm hengameden
Düştüm sevdamın derdine.
Kılıç çekti duygularım aklıma,
Dar attım kendimi yalnızlığımın içine.
Seni düşündükçe titredim,
Titredikçe üşüttü yokluğun.
Daha bir sarıldım hayata...
Ve malum hayale...
Daha bir sarıldım,
Yalnızlığımı gizleyen yağmurluğa.
Yine beyhude bekledim bu gün geçeceğin yolları.
Yüreğim belireceğin ufuk oldu.
Gözlerim ise yolun.
Ben gidiyorum sevgili
Ben bitiyorum sevgili
Bu öylesine zaman zaman gelip giden çıkmazlarımdan biri mi?
Bilmiyorum.
Yada çaresizliğimin rutin ziyaretlerinden biri mi yüreğime?
Bilmiyorum.
Dehlizlerle dolu bedenim.
Hüzünlerim,sevinçlerim girmiş birbirine.
Yerimi kaybetmişim evrendeki
Boşalmış tüm kavramların içi.
Yalnız anlam verebildiğim sen kalmışsın içimde.
Uzun zamandır ilk kez böylesine ben’im.
Ve tam anlamıyla sen.
Umudun umutsuzlukla karıştığı yerdeyim.
Vuslatın ayrılıkla ve aklımın duygularımla savaştığı yerdeyim.
Bir sigara dumanı çare olsa...
Ah olsa! ...
Üfleyeceğim tüm gücümle önümü kapatan perdenin üstüne.
Kayıt Tarihi : 22.1.2006 18:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!