Dehlizlerde yaşadım, gökkubbenin altında.
Gönül zındanları bu benim ki, atmosfer fayda etmez.
Nefes çatlatarak koştum, bir adım atamadan.
Boğazımda kör düğüm, nefes nefese uyandığım rüyalarımdan.
Hasret çektim yanıbaşımda ki sevdalara,
İçimdeki coşkuları, bir türlü anlatamamaktan.
Bıktım usandım, geceleri kaygılarla yatmaktan.
Ve bıktım usandım, hergün daha da vahşileşen şu insanlıktan.
21.07.2006
Ömer TemelKayıt Tarihi : 21.7.2006 20:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!