Dehlizin Kapısı Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Peşinden koşuşturan mavi telaş
On iki saniyede doldurdu yaşını.
Arkandan dökülürken sel oldu.
Koluna giren yelle el oldu.
Kendime sözüm geçmiyor zira
Gözyaşım benden daha büyük.

Boğazıma duran bir kaşık su
Sözleriminden geçerek yol aldı.
Çığlıklarım da çağlayıp çoğaldı.
Yüreğimi alıp denize kaçtı.
Kendimi kaybettim zira
Aklım başımdan gitti.

Dehlizin kapısında bekleyen
Matem giyimli gelin benim.
Nefesim dururken, aklım durdu.
Kuşlar, saçlarıma yuva kurdu.
Mektubuma öyle yazmışım zira
Karaağaç gölgesinde uyurken aklım.