Dehlizdeki Kaos Minyatürleri

oysa girdik miydi bildik öykü bahçelerine
unuturduk kendimizi
kediler göçtükten sonra yaratamadık seslerimizi bir daha

şimdilerde gerçeklerin amansız enkazında didişiyoruz
kumları kürünmüş sahile kasırga
tekdüze çiviler serpilmiş oraya buraya
ayıplarla örtmeye kalkmışız kanayan damarlarımızı

sızlanırken biz ayak izlerimiz silinmiş maskeli balolardan
haber verilmeden kovulmuş sarılışlarımız tangolardan
avunmuşuz bahar yağmurları alıp götürdüğü için kimliklerimizi

acının tarihi pörsümüş ferman gibi duruyormuş üstümüzde
meğer katlanmak zorunda kalmışız zakkum kokularına

veda ertesinde bir göçüğe şükrederek kefil olmuşuz
diyetini ödemek pahasına sırtlanmışız sıkıntıları
öylece kalakalmış gölgelerimiz aşksızlığa tenzilatlı

diz boyu gaflet var orta yerde gül tenden şikayetçi
kallavi bir hiçlik uğruna ten gülden alacaklı