Dehliz Şiiri - Kenan Mert Gülveren

takıntıların kemirgenleşmiş,
ruhun ve bedenin ele geçirilmişse,
eskisi gibi kokmuyordur gül,

yolların kapandığını düşünüyorsan,
her adımda ağırlaşan, gölgelerinse,
çıkmaz noktalara yol alıyorsundur,

kollarında eksikse, özlem duyduğun sıcaklıklar,
dolmuyorsa, ısınmıyorsa bir türlü kucağın,
biraz da itilmişsindir, bir kenara.

hala yaşama göz değdiren sen,
bilirsin yüreğini.
dehlizli kuytularına kaçma,
karanlık perdeleri çekme, ışıklarına,

koy avucuna yüreğini
büyüt O'nu acılarınla,
yola öyle devam et...

bilirsin sen yüreğini

bilirsin sen yüreğini.