Deha! Şiiri - Sedat Demirkaya

Onun varlığı bana tuzak
Ne kabına sığıyor,
Ne de eriyor bir bardak suda..

Üstelik yokluğu bir büyük boşluk!

Bir büyük gölge olur düşer üstüme
Karşısında küçülür ezilirim.
Ben ondan gizli gizli öğrenirim.

Korkularım derinde nabız
Ben bu boşluğu nasıl yener
Hem kendimi nasıl var ederim?

Ben kimim doktor söyle
Ya da neyim karanlıkta şekilsiz
İri iri konuşurum böyle çaresiz

Dağlarda ovalarda denizlerde
Kıskanırım da onu delicesine
O nasıl böyle büyük
Nasıl her bahar çiçek olup açıyor
Sahipsiz küçük bahçelerde?

Görmezden gelirim, olmaz!
Maziye gömerim sığmaz!!
Ben neden sorular içinde kaybolurum?
Lokman hekim çare bulur mu derdime
Yoksa tenhalarda ben yine
Böyle kendimle mi konuşurum?

Çaresizim
Bir imza bile atamıyorum
Şimdi sadece her gece
Ağlamak istiyorum.

Sedat Demirkaya
/ Denize Atılan Mektuplar