Deh Bülbülüm Şiiri - Ali Tekmil

Sesinin neresine dalsam
ilk yaz kuşlarını kıskandıran şırıltı
her fiskesi ipek
be kadın
öyle bir kaftan diktin ki geceliğime
az önce rahmetli oldu adam
hangi tende giyecek

Kuş tüyü yalanlar olacak
her akşam başımı kollarına alacak
sabaha dek ne yalnızlık yorulacak
ne gece

İyi ki gidip gelen
akrep ve yelkovan var
iyi ki toz kaldıran bir sokak
onlar iyi görürler
yoksa nasıl kandırabilirdim alemi
Kocadağ’ın döşüne baştan kara güneşin
Deveci’nin mızrabından boşalmış
bir uzun hava olduğuna

Ey Nino söyleyen okyanus
çek dalganı göğsümden
tek kürekle meydan okuyorum sana
karşında
bir ömrü bir yudumda içmiş küfelik
çekil önümden
höpürdetme kendini

Dağları kaldır düşümden yastık
kar tutuyor beni
Deveci’nin hangi eli boşta ki
tutar on beşimden
günaydını Kazmaçayır
gün batısı Ayhatun
gezdirir mi beni
Turna Gölü dile gelip der mi ki
gökte turna tellidir
bana benzer gelişi

Kan tohumu ekiyorlar, tam vakti
üç beş yılda adam boyu olurlar
öyle de orman dururlar ki
içinde kayboluruz

Başka koşu yok
bu, son ayak
herkes kendi belasını göğüsleyecek

Dibine dek dehhhhh!
Ali Tekmil / 24.07.2015