Değsen Elini Güle Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Değsen elini güle, solmuş güle can gelir
Kimden ikram beklesen önüne kurban gelir,
Yalnız gülümse bana, başka bir şey istemem,
Çünkü her tebessümün derdime derman gelir.

Yüreğim diz çöktü tahtının eşiğinde,
Gözlerim aydınlandı gözünün ışığında,
Bakışın yüreğime değip yaklaştığında
En küçük rican bile inan ki ferman gelir.

Kalbinin güzelliği aksetmiş ellerine,
Tıpa tıp benziyorsun masal güzellerine,
Bakışın biraz fazla ilişse üzerime
Önüme zümrüt gibi yemyeşil umman gelir.

Değdikçe bedeninde sırmalaşır mehtaplar,
O denli şaşırtamaz kervanları seraplar,
Her bakışın insanın yüreğine ok saplar,
Bastığın toprak bile insana makam gelir.

Kelebek zarafeti senin yanında gülünç,
Varlığın yaradana çok yakışan bir övünç,
Heer ne zaman görünsen gönül doluyor sevinç,
Her gülüşün insana candan bir selam gelir.

Bedenim çok minnettar seni seven gönlüne,
Varolduğu sürece seni sevecek yine,
Zira, yaman alışmş gözünün gördüğüne,
Senden başka ne varsa toz ile duman gelir.

(SANA LEYLA DESEM isimli Hece Şiirleri 'nden > 73-74/100)