Değnekten atlarımız, tahta kılıçlarımız vardı,
Sonra yerini akülü arabalar, bisikletler aldı.
Yağ ve bal satarım oynar, dost satmazdık.
Zira, dost ve arkadaş satanlara bakmazdık.
Kimin ailesi zengin, kimin fakirdir bilmezdik.
İple kirman çevirir de, entrikalar çevirmezdik
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta