Değnekten atlarımız, tahta kılıçlarımız vardı,
Sonra yerini akülü arabalar, bisikletler aldı.
Yağ ve bal satarım oynar, dost satmazdık.
Zira, dost ve arkadaş satanlara bakmazdık.
Kimin ailesi zengin, kimin fakirdir bilmezdik.
İple kirman çevirir de, entrikalar çevirmezdik
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta