Artık anlıyor gibiyim
Değmiyor sevmelerime sanırım
Akşamın bir saatinde aklıma geliyor bir bir hayal kırıklıklarım
Bir arpa boyu yol almazmı insan diyorum kendime kızarcasına
Bende o yolu alamayanlardanım işte
Sakat bir ruhun gölgesine sığınıyorum her bir vakit
Çürük bir dal gibi elimde kalıyor sevdalarda dostluklarda
Bir öfkeyle arşınlıyorum yine o bildiğim yolları
Bir yanımda hiçsizliğim diğer yanımda umut kırıntılarım
Öyle amansız bir hastalıktır ki birde yaşamak
Dilediği vakitte ayrılamıyor insan öyle hayattan
O ne der şu ne der kaygısı bırakmıyor insanın yakasını bir türlü
Başkalarına adandımı hayat yaşayamıyor yetinemiyor insan haliyle
İşte bir'de değseydi diyorum o adadıklarımıza
Ama yavaştan yavaştan anlıyor gibiyim değmiyor işte
Şiir-Edibe Toğaç
Edibe ToğaçKayıt Tarihi : 6.11.2017 18:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!