Değmez-3 Şiiri - Bahattin Karagöz

Aslı yeşil yaprak savruk gazelin!
Üstüne titrense solar mı gelin?
Sana yar olmayan fettan güzelin
Koy, saçını eller taraya, değmez.

Mal canın yongası, varlığa sevin.
Yaradan aşkına kulları sevin.
Ha yazlık, ha kışlık seninse evin,
Üç kuruş yüzünden kiraya değmez.

Helalle serpilir dalım, budağım,
Helaldir bu tepem, helal bu dağım!
Şükür haram bildim, susuz dudağım;
Şaraba, rakıya, biraya değmez.

Dünyaya boş verir gerçek yiğitler,
Semaya çekilen gökçek yiğitler...
Kamil insan olmak için öğütler,
Hocanın yobazı vera'ya değmez.

Niçin en güzeldir, neden üstün, de.
Ona can bağışlar astın, üstün de...
Ne mutlu, sürekli başım üstünde
Bir yıldız gezinir, bir aya değmez.

Ey canlar, cennetlik yurtlar alası;
Nefsini yenmektir işin esası...
Kınamaz, şımarmaz kulların hası,
Bari'ye yönelir, berra'ya değmez...