DEĞMEYİN
Değmeyin düşlerime.
Düşlerim kırılgandır benzer kelebeğe.
Bir insan arıyorum kendi içimde.
İçim, içimden çıkar firar eder gecelerde.
Sokakların ıssızlığında yavru bir kedi gibi çaresizim.
Yürüyorum kaybettiğim umuduma doğru.
Belki bulurum bulmam belli değil.
Eğer kaybolursam ayın kızıllığında,
ey sevgilim bari beni sen ara.
Martı çığlıklarına karışıyor çığlıklarım gecenin kulağında.
En çokta beni bir şairin ölümü ürkütüyor bu aralar.
Gün uzak güneş yasak bu ömrüm ıslak.
Değmeyin düşlerime, düşlerim tutsak yüreğimde.
Şiir: Mehmet Raşit ER
Mehmet Raşit ErKayıt Tarihi : 19.2.2011 01:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Raşit Er](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/19/degmeyin-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!